چكيده
مسئوليّت والدين، بخصوص در رابطه با فرزندان خود، مسئوليّتي عظيم و فوق العاده است. آن ها تعهد سازندگي و بازسازي نسل جامعه ديد را را بر عهده دارند. انجام اين وظيفه و تعهد براي آن ها، كار چندان آساني نيست. ضرورت ايجاب مي كند خانواده ها آگاهي هاي لازم را در زمينه تعلیم دین و تربیت نسل جديد به دست آورند و درباره اهداف تربيت و آموزش آن ها، روش هايي كه براي وصول به آن اهداف مورد نظرند و فنون و ابزاري كه در تربيت آنها به كار مي آيند، اطلاعات لازم را داشته باشند. بر والدين ضروري است كه مؤمن و معتقد باشند و ايمان واقعي و قطعي داشته باشند. طبعاً وقتي ايمان باشد، عمل هم خواهد بود و طفل با الگوگيري از آن ها در مراحلي پيش مي رود كه مورد نظر آنهاست. آموزش تعالیم دین ومسائل اعتقادی و اخلاقی و اجتماعی از وظايف خانواده خصوصا والدين است. پدر و مادر مسئوليت دارند تا در جهت تعلیم فرزند، اعم از دختر و پسر، تلاش نمايند؛ هر چند امروزه آموزش كودكان جامعه در مدارس انجام مي گيرد و معلمان دلسوزي به اين كار مشغول هستند، ولي پدر و مادر نبايد نسبت به تربيت فرزند مدرسه اي خود بي تفاوت باشند. همكاري خانه و مدرسه و نظارت والدين در فعاليت هاي آموزشي كودكان در اين امر تأثير فراوان دارد. محيط خانواده در رشد ابعاد گوناگون كودك نقشي اساسي دارد، چون كودك نخستين بار در محيط خانه با دنیای بیرون آشنا می شود و از اطرافیان خود مسائل را یاد می گیرد. پدر و مادر اولين مربياني هستند كه با كودك ارتباط برقرار مي كنند. از اين رو مي بايست زمينه مناسب را براي فراگيري معارف ديني فرزند فراهم سازند. والدين غير از تأمين مايحتاج زندگي و رفع نيازهاي جسماني فرزند، موظفند محيط سالمي نيز از نظر تربيتي براي او پدپد آورند. زيرا كودك تمام رفتارهاي كوچك و بزرگ پدر و مادر را درست تلقي كرده از آن ها تقليد مي كند. بر اين اساس اين تحقيق به بررسي نقش خانواده خصوصا مسئولیت والدین در آموزش و تعلیم دين به فرزندان مي پردازد.
کلید واژه ها: مسئولیت، والدین، آموزش، خانواده، تربیت
