میزگرد با موضوع حیا و عفت
در مدرسه علمیه الزهرا(س) خواهران خرمبید با هدف آشنایی بیشتر طلاب با مفهوم عفت و حیا میزگردی در این را بطه در تاریخ 28/1/1396 توسط «خانم سکینه هاشمی »معاون پژوهش مدرسه علمیه الزهرا(س) خواهران خرمبید با حضور جمعی از طلاب خواهر این مدرسه در سالن اجتماعات برگزار گردید. در این میز گرد به بررسی معنا و مفهوم حیا و عفت پرداخته شد و در این باره بیان شد: حیا وعفت پدید آمدن حالتی در نفس است که آدمی را از غلبه وشهوت باز می دارد. انسان از سه چیز حیا می کند از خود ، انسان های دیگر و خدا نیروی شرم وحیا انسان را از آلوده شدن باز می دارد. هر چه حیا بیشتر باشد نیروی باز دارنده قوی تر خواهد بود. امام علی (ع) فرمودند: که عفت وپاکدامنی به اندازه شرم وحیای انسان است بنا براین عفت بدون حیا ممکن نیست در ادامه به اقسام حیا پرداخته شد و حیا را به دو قسم عاقلانه که ناشی از علم است و جاهلانه که ناشی از جهل است تقسیم شد. و بیان شد که حیا مذموم همان کم رویی است که ناشی از ضعف نفس و نشانه حقارت درونی است مثلا حیا وشرم از یادگیری علم که حیا در این زمینه موجب عقب ماندگی و موجب انحطاط فکری می شود و حیا ممدوح با عفت وبزرگواری نفس آمیخته است تا جایی که امام صادق (ع) آن را راس مکارم الاخلاق می داند، این حیا عامل باز دارنده از گناه است. در پایان بیان شد : حیا یک نیروی درونی است که با فرماندهی عقل اعضا وجوارح را کنترل می کند بهترین حیا آن است که انسان از خودش حیا کند یعنی طوری خودش را تربیت کرده باشد که به طور طبیعی نسبت به انجام عمل زشت شرم داشته باشد وخود را پیوسته در حضور الهی ببیند.
